wiki nne

Gisteren, 2 december, was best een lui dagje. De avond ervoor was het een beetje laat geworden, vandaar dat we besloten de kerkdienst maar eens over te slaan. De avond ervoor waren de plannen wat anders gelopen, we kwamen mister miti tegen die ons in zijn pick up meenam naar een barretje wat verder gelegen. Eenmaal aangekomen begroette mister miti de wat grote en omvangrijke serveerster met mkuwba (wat groot/dik) betekend, wij keken elkaar aan en begonnen een beetje te grinniken. In Nederland zou je niet zo snel iemand op die manier begroetten, maar we leerde dat het hier heel normaal is en juist een compliment is als je een vrouw zo noemt. We grapten wat af en Mister miti zij dat ik nog heel wat biertjes moest drinken om die omvang te krijgen. We bestelden wat biertjes bij haar, en vervolgens begonnen de discussies met mister miti over van alles en nog wat: abortus, relaties, trouwen, vrouw/man verhouding en zo ging het maar door. We bestelden wat chips en reden uiteindelijk om 12h naar huis. Op zondag lekker genoten van een heerlijk ontbijtje en lunch (inclusief cake en pudding), boekje gelezen, Swahili geleerd, gefacetimed met meerdere mensen en smiddags ben ik met Anna naar het kruis gewandeld. Helaas was er geen zonsondergang te zien in verband met de wolken, maar we hebben heerlijk gezeten in de wind en over van alles en nog wat gekletst. Het weer is overigens wel aan het veranderen, meer wolken en onweer, echt een drukkende temperatuur. Ik ben benieuwd wanneer de regen echt los zal gaan.. Anna had caramelsnoepjes mee, heerlijk om weer eens een snoepje te proeven! Helaas zijn mijn apenkoppen er in de eerste week al van door gegaan. We daalden af van de berg en sloten aan bij het diner, waarbij we op zondag altijd een soda of biertje mogen nemen. ‘S avonds ben ik vroeg naar bed gegaan, om even wat slaap in te halen. Vanochtend ging de wekker weer vroeg, een nieuwe week voor de boeg. Maandag tm donderdag op de kinder OPD en vrijdag mee met de palliatieve zorg, op huis bezoek. Na de overdracht deden we eerst een rondje op de ward mee, waar onze patiënt nog steeds opgenomen lag. Het ging al beter met hem, de fysiotherapie zou vandaag weer langskomen. Echter was de echografie nog steeds niet gemaakt, vanwege financiële redenen. De broer zou vandaag langskomen om geld te brengen. Het gebeurt zeer vaak dat onderzoeken niet gedaan kunnen worden omdat er geen geld beschikbaar is, waardoor er geen optimale zorg kan worden geregeld. Dit geldt niet alleen op de afdeling maar ook op de OPD, er wordt dan vaak gestart met een behandeling als er een vermoeden is op een bepaalde ziekte, in plaats van dat het bewezen wordt in het lab of op een foto bijvoorbeeld. Na de ward round zijn we begonnen op de kinder OPD waar voornamelijk kindjes en baby’s kwamen met hoesten, buikpijn of koorts. Baby’s gekleed in allerlei soorten kleding, mutsjes en rompertjes in alle kleuren en vormen. Gedurende het onderzoek kijken twee grote bruine ogen ons dan aan, en als we geluk hebben beginnen ze ook te lachen. Ik ben gek op deze kinderen en baby’tjes! We krijgen wel veel verantwoordelijkheid, aangezien onze vertaler (de arts die ook aanwezig is gedurende het consult) vaak niet goed weet wat voor onderzoek of behandeling er moet volgen. Rond een uurtje of elf is het tea time, we lopen naar het ziekenhuis restaurantje, en pikken onderweg Anna op. We bestellen wat mandazi’s en drinken wat om op te laden. Het laatste uurtje voor de lunch spenderen we nog op de OPD en vervolgens sluiten we aan bij de lunch. Er liggen weer heerlijk, grote mango’s, wat mijn dag helemaal compleet maakt. Na de lunch wilden we naar een seminar van de palliatieve zorg, echter blijkt dat we het verkeerde gebouw hebben doorgekregen. Inmiddels is het al zo laat en heeft het nog weinig zin om terug te gaan naar het ziekenhuis. We lopen de markt op om wat nieuwe beltegoed te kopen. Ook komen we avocado’s tegen, ik ben dol op avocado’s en besluit er een mee te nemen! Ze zijn drie keer zo groot als de onze in Nederland, is dat niet even fijn. Thuis aangekomen besluit ik mijn avocado soldaat te maken, het smaakt heerlijk! De helft heb ik voor morgenochtend bewaard, als beleg, beetje zout en peper erbij, nu al zin in. Op dit moment zit ik op de berg, bij het kruis, waarbij je prachtig uitzicht hebt. Lekker in de wind, en de rust, heerlijk. Ik heb even met Jo gefacetimed, heel fijn om elkaar weer even te spreken! Nu even bloggen, muziekje in mijn oren. Ik wou dat er zo’n plek in Nederland bestond, het is even een halfuurtje bikkelen omhoog, maar het resultaat is het waard. Komende vrijdag gaan we met de Duitse meiden en de architect naar Mtwara toe, tm zondag. De broeders alhier hebben een huisje aan de kust, met keuken. We kunnen dus zelf koken en lekker op het strand genieten en zwemmen, ik verheug mij er enorm op! Overigens wilde ik ook nog zeggen dat ik alle reacties van jullie zeker lees, heel leuk en lief! En oma, het water van het meer is zeker koud, waardoor het een echte afkoeling is! Ook is er een douche en een kraantje aanwezig, met water dat je gewoon kan drinken! Ik zal vandaag of deze week wat foto’s proberen te posten, dat geeft nog meer inkijk denk ik. Inmiddels zijn mijn vlechten er weer uit en draag ik weer een staartje, toch iets comfortabeler. Het enige is dat mijn haar groen begint te worden, mogelijk zit er Chloor of iets anders in het water, maar ach, hamnashida (geen probleem). Ik ga nog even genieten van het uitzicht! Veel liefs en kusjes vanaf hier